دوسال ونیم قبل یک پست گذاشتم با عنوان " فردوسی ستیزان داخلی و فردوسی دوستان خارجی " (در ذیل همین پست می توانید مطالعه اش نمائید) که در باره حذف نام فردوسی از روی قدیمی ترین دبیرستان دامغان ، که آن زمان وعده هایی از دوستان آموزش و پرورش دامغان شنیدیم مبنی بر این که نه اینچنین نیست و ما نام یک مرکز پیش دانشگاهی را فردوسی قرار خواهیم داد.... (البته از خیر شاعر پرآوازه و بزرگ منوچهری دامغانی و معلم شهید دکتر علی شریعتی گذشتیم)
الان از آن دوستان می پرسم آدرس آموزشگاهی در دامغان که نامش فردوسی باشد را بدهید؟
البته تا دلتان بخواهد نام بزرگان دیگری که بسیاری هم قابل احترامند و تعدادی هم قطعا به پای فردوسی نمی رسند وجود دارد از قبیل جابر بن حیان و غیره...
حالا آیا می توان تاراج بزرگان ادب و علم پارسی را توسط کشورهای دیگر نظیر ترکیه و افغانستان و اعراب و... را فهمید یا باز هم دنبال دلیل باید بگردیم؟؟؟
نميـرم از اين پس كه من زنده ام كه تخـم سخـن را پـراكنـده ام
هـر آنكس كه دارد هش و راي و دين پس از مرگ بـر من كنـد آفـرين
در رم پایتخت ایتالیا، میدانی به نام شاعر پرآوزه ایران "حکیم ابوالقاسم فردوسی"نام گذاری‌شده است.
میدان فردوسی در یکی از مناطق سرسبز شهر رم واقع شده است که هم گردشگاه اهالی این شهر و هم محل تردد گردشگران خارجی است.
یکی از اهالی رم در حالیکه به نظاره مجسمه شاعر حماسه سرای ایران ایستاده بود به خبرنگار واحد مرکزی خبر در رم گفت: ما افتخار می‌کنیم که در شهرمان، میدانی به نام این شاعر بزرگ پارسی زبان، نام گذاری شده است. همشهری 5/6/87
در حالی که مردم کشورهای دیگر به بزرگان ما احترام می گذارند ، مسئولین محترم آموزش و پرورش دامغان قدیمی ترین دبیرستان این شهر که به نام این شاعر بلندآوازه بوده است را تغییر نام داده و بیش از یک سال است حتی به اعتراض تعدادی از فرهنگیان هم توجه ننموده اند و کاش به این توصیه فردوسی توجه می کردند: (زیرا "هش و رای و دین" را که حتما دارند!!! فقط میماند "خرد"؟)
خِــرد افسـر شهــرياران بـود خِــرد زيــور نامـداران بـــود
خِــرد زنـدة جاودانـي شنـاس خِـرد ماية زندگانــي شـناس
خِــرد چشم جان است چـون بنگــري تو بي چشم شادان جهان نسپـري
هميـشه خـرد را تـو دستـوردار بـدو جانـت از ناســزا دوردار
اینجاست که آدم با خودش فکر می کند کاش مسئولین ما هم کمی عرق میهن دوستی داشته و به فکر مفاخر این کشور بودند! و بجای سمینارهای (یا همان سمی ناهارها!!!) عریض و طویل برای پیدا کردن راههای مقابله با خودبیگانگی جوانان و تهاجم فرهنگی و ... حداقل حرمت نام بزرگان را حفظ می کردند که قطعا در مقابله با فرهنگ بیگانه موثرتر از آنهمه نشست و سمینار و طرح بی فایده ، خواهد بود.
(ناگفته نماند که نام بزرگان دیگری چون منوچهری دامغانی و دکترعلی شریعتی هم بطور نامحسوس و ... از آموزشگاههای دامغان حذف شده است)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر