۱۳۸۹ تیر ۱۵, سه‌شنبه

گفت و شنود

به رسم ادب سلام خئمت استاد ارجمند.
در ابتدا باید بگویم بهتر است که اول جبهه خود را مشخص کنید بعد شروع به نقد کنید.البته نقد سازنده.رد می کنید راهکار هم ارائه دهید.
اما در ادامه،منابعی که در مورد قیمت ساخت ساعت به شما اطلاع دادند و نخواسته اند نام فاش شود(معلوم نیست در مورد ساعت قیمت دادند یا یک پایگاه موشکی محرمانه) اشتباه به عرض رسانده اند.22 میلیون تومان فقط و فقط هزینه این ساعت بوده است که آن هم هزینه مصالح و ساخت گارگاهی قطعات فلزی آن بوده.بیش از 2 سال نیم هم وقت صرف طراحی و اجرای این کار شده است که البته تأیید این مطلب را می توان هم از مسئولین دانشگاه(دکتر عباسی) و هم از یک متخصص ساعت آفتابی جویا شد.می شد به جای ساخت این ساعت ساعت کوچکتری هم ساخت و البته ساخته هم شده.اما حرکت کوجک نتایج کوچک به دنبال دارد و قدمهای بزرگ نتیجه های بزرگ.به نظر می شود دیوار ساختمان آموزشی دانشگاه راه ساخت(با آجر و آهن و ...) اما نمای ان را سنگ نکرد؟به نظر شما می توان مسجد دانشگاه را ساخت اما به علت هزینه ای که برای نمای آن دارد آن را سیمانی رها کنیم؟وقتی آبنما ساخته می شود باید چیزی داخل آن نصب شود.چه بهتر که حداقل کاربری داشته باشد و نتایجی به دنبال داشته باشد.آیا می دانید که هزینه ساخت خود آبنما ها چقدر شده است؟ بد نیست جویا شوید و اگر قرار بود به نصبت همان هزینه هر چیز دیگیری درداخل آبنماها قرار گیرد هزینهای چند ده برابر داشت.
سوال دیگری از شما دارم.در شهر ما چند نفر دوست دارند کتاب بخرند و بخوانند؟چند نفر می توانند بخرند؟آیا همه توانایی پرداخت هزینه مثلاً 50000 تومان را برای کتاب دارند؟پس چرا شما کتابهایی می فروشید که خریدش در ید اندک جماعتی است؟چرا فقط کتاب 500 تومانی نمی آورید؟
تا به حال در شهرتان چند حرکت بزرگ انجام شده است که به دنبال خود نتایجی همچون پیشنهاد ساخت یکی از بزرگترین مراکز علمی تحقیقاتی را به دنبال داشته باشد.همایش 24 و 25 تیر ماه تنهای سرآغازی کوچک از موجی بزرگ در ارتباط با ارتقائ جایگاه علمی شهرتان است.بهتر است قدری واقع بینانه به موضوع نگاه کنیم.همین قدر به شما بگویم که تنهای یکی از میهمان های اصلی مراسم 24 و 25 تیر نماینده ویژه ایران در یونسکو می باشد و خیلی از بزرگترهای عرصه علمی که تا قبل از این وقایع حتی خیلی از آنها حتی نمی دانستند دامغان کجای ایران قرار دارد.
اما حالا جور دیگری با آن برخورد می کنند.جوری که در ژورنال بین المللی از آن یاد می کنند و به عنوان یک مرکز صاحب نظر از آن یاد می شود و ........ .
بهتر است بیشتر در مورد ساعت آفتابی تحقیق کنید و به علت ساخت ساعت آفتابی، آن هم در عصری که ساعتهای اتمی و سزیمی بسیار دقیق ساخته می شود پی ببرید.
خلاصه کلام.این فقط یک ساعت آفتابی یا قدری آن پاره و سنگ سیمان نیست که 22 میلیون(از پول شهریه ای که شما می دهید) بابت آن هزینه شده باشد.
بهتر است قدری عمیق تر به موضوع نگاه کنیم.

مطالب فوق كامنت يكي از خوانندگان محترم وبلاگ است كه با نام باغچه براي اينجانب در ارتباط با پست ساعت آفتابي قرار داده اند.
1- دوست عزيز ؛ ما با كسي جنگ نداريم كه جبهه خود را مشخص كنيم. گفتماني دوستانه است در جهت روشن شدن اذهان.
2- نوشته ايد: "منابعی که در مورد قیمت ساخت ساعت به شما اطلاع دادند و نخواسته اند نام فاش شود(معلوم نیست در مورد ساعت قیمت دادند یا یک پایگاه موشکی محرمانه) اشتباه به عرض رسانده اند.22 میلیون تومان فقط و فقط هزینه این ساعت بوده است..."
از منبع خبري ايراد گرفته ايد كه دو جنبه بر ايرادتان مي توان قائل شد . الف- از اينكه نامش را نخواسته فاش شود ؛ بايد به استحضارتان برسانم من نخواستم نامشان را بنويسم وگرنه موضوع محرمانه ايي نبوده (راستي شما كه اينگونه متين و زيبا مطلب نوشته ايد برايم سوال شده كه چرا نامتان را ننوشتيد؟؟؟؟ اينجا هم پاي سايت موشكي درميان بوده؟!!!) ب- ايراد بر مبلغ گرفته ايد كه اولا منبع مورد ادعاي شما كه مبلغ را 22ميليون قيد كرده اند زمان ساخت را يكسال بيان كرده اند پس شما چرا آنرا دوسال و نيم نوشته ايد؟؟؟ همچنين اگر فرض همان 22ميليون هم باشد باز هم در اصل قضيه تفاوت چنداني ايجاد نمي شود.

3- خريد كتاب اختياري است و فرد بر اموال خودش اين اختيار را دارد اما آيا صرف هزينه از اموال ديگران بدون توجيه عقلاني صحيح است؟ فكر نمي كنيد اين مقايسه شما قياس مع الفارق بوده است؟
4- اگر واقعا يك ساعت آفتابي با قطر 9 متر مي تواند منشاء جهش علمي باشد ، پس كاش آنرا 90 متر مي ساختند تا سرعت پيشرفت و جهش علمي ما 10 برابر مي شد. (يونسكو سازمان بزرگي هست ولي صرف حضور نماينده خودمان در يونسكو در همايش ياد شده نمي تواند بيانگر غناي علمي آن باشد.) البته آرزوي من و هر همشهري ديگري اين است كه اينگونه فعاليتها سرآغاز رشد و تعالي باشد اما چه كنيم كه آنقدر از اين وعده هاي دلفريب شنيده ايم كه ديرباوري در ما نهادينه شده است و تنها با ديدن واقعيت (نه وعده) مي توان ريشه هاي آن را در ذهنمان سست كرد.
5- باز هم تاكيد مي كنم نفس فعاليتهاي علمي و آموزشي بسيار پسنديده و لازم و ضروري است اما بايد توجه داشته باشيم كه اين امر نياز به دقت و برنامه ريزي عقلاني دارد نه احساسي و هزينه كردن نابجا كه اگر اينچنين بود با اين چنين ريخت و پاشهاي فراوان (كه در بسياري از به اصطلاح سمينارها و نشستها و كنگره ها.... شاهدش هستيم) ما ديگر نبايد در جامعه مان مشكلي داشته باشيم و الان بايد سرآمد همه ي كشورها در امر علم و تكنولوژي و دنش باشيم و همه ي كشورها محتاج علم و دانش ما باشند. (پس چرا اينگونه نيست؟؟؟)
6- در پايان از شما سپاسگزارم كه قابل دانسته و براي اقناع اين حقير مطالب فوق را ارسال نموديد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر