کاردینال ها، اسقف ها، متکلمان و فیلسوفان بر صندلی های اطراف دادگاه به شکل نیم دایره ای نشسته اند. پاپ اوربان هشتم در آوریل 1633 ریاست همه امور را بر عهده دارد و گالیله 69 ساله در جایگاه متهمان ایستاده است.
همه این اتهام از آنجا ناشی می شود که او رهبران کلیسا را با این ادعا که « زمین در مرکز عالم نیست » خشمگین کرده است. از نظر پاپ نظریات گالیله ضد مذهب تلقی می شد و از این رو، هیچ گونه ترحمی نشان نمی داد. گالیله به گناه ارتداد محکوم بود.
گالیله بر خلاف تمام مجرمین دادگاه تفتیش عقاید یک امتیاز داشت دوستان با نفوذی در طبقات با نفوذ اجتماعی داشت و اکنون در کنار پاپ نشسته بودند. همه از ذهن و تفکر نیرومند گالیله تصویر باشکوهی داشتند اما کماکان نا امید بودند.
در نهایت پس از مدتها رنج و بازجویی هنگام صدور رای نهایی فرا رسیده بود. « گالیله گناهکار است و باید باقی عمرش را در زندان بگذراند. » ...
محاکمه گالیله در 1633 میلادی، نقطه اوج سلسله حوادثی بود که یک قرن پیش از آن، با انتشار کتابی به نام « گردش کرات آسمانی » ( The Revolution of the Heavenly Spheres ) نوشته اختر شناس لهستانی نیکولاس کوپرنیک آغاز شده بود. نظریات کوپرنیک شدیدا در تعارض با کلیسا بود و به همین دلیل مرتد اعلام شد. اتهام گالیله هم موافقت و حمایت از دیدگاه های یک مرتد بود.
نه سال پیشتر پاپ از گالیله خواسته بود تا گزارش تعدیل یافته ای درباره کیهان بنویسد. کتابی که در آن دیدگاه های ارسطو و گوپرنیک را بگنجاد و در پایان نتیجه بگیرد که کوپرنیک اشتباه کرده است. گالیله در این راستا کتابی با عنوان « گفتگویی درباره دو نظام اصلی جهان » ( Dialogue Concerning the two Chief System of the world ) اما این کتاب آن چیزی که پاپ خواسته بود نبود. گالیله خود را در کنار کوپرنیک بدعت گذار قرار داده بود که خورشید مرکز عالم است نه زمین.
عصبانیت پاپ تا حدی بود که فرمان داد « اگر گالیله به میل و اراده خود نیاید او را با زنجیر خواهند آورد. »
و آنچه در دادگاه گذشت حکایتی است که با توبه ی گالیله همراه گشت و ظاهرا خاتمه یافت.
ولی نکته ی مهم زمانی که گالیله از دادگاه بیرون آمد بود که پای بر زمین کوبید و گفت: زمین تو که بهتر می دانی دور خورشید می چرخی!!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر