چند روزی هست که در مسیرم به مدرسه پس از رساندن شهریار و مهریار ، از جلوی مسجد قدیمی محلمان رد می شوم که که گهگاه بچه های بسیجی جلوی آن ایستاده اند و ندرتا دیده می شود که جمعی ۲یا۳ نفره در دستشان سیگاری دیده می شود.
یاد دهه ی شصت و زمان جنگ برایم زنده شد که این مسجد علاوه بر داشتن گروه مقاومت محل پایگاه مقاومت هم بود که خلاصه به مناسبتهای مختلف ، بسیجی های محله های نزدیک اونجا تجمع می کردن برای مانورها یا کشیک های هفتگی و غیره...
غرضم از این نوشتار ، بیان این نکته بود که در آن زمان بچه های بسیجی (که تعدادی شان مثل محمود - حسن - احمد - ...شهید شدند) و حتی بزرگترهای ۵۰ ساله چه حجب و حیایی داشتن و به چه اصولی پایبند بودند که بزرگترهای مسن ، با اون سن و سال از کشیدن سیگار در مقابل دوستان و مردم (حداقل در مقابل مسجد و بسیج) حذر می کردند و شرم داشتن و امروز که جوانان جایگزین آن نسل ، در مقابل همان مسجد و پایگاه در صبح زود بی مانع و خجالت به کشیدن سیگار مشغول!
نمی دانم این عادی هست؟ یا باید به همان منوال باقی می ماند؟
به راستی کدام صحیح است؟ آن؟ این؟ یا هردو؟؟؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر