طبق روال هرساله! (كه به شكل يك سنت درآمده است) از بهمن ماه وعده وعيدهاي شيك و قشنگ مسئولين محترم به كارمندان و علي الخصوص قشر ژان‌والژاني جامعه (معلمان گرامي!) شدت و حدت مي‌گيرد كه براي افزايش حقوق و پرداخت معوقات و عيدي و ... ال و بل خواهيم كرد به گونه‌ايي كه در سال آينده تمام مشكلات مادي و ايضا معنوي جماعت كارمند بطور كل ريشه كن خواهد شد।
اين حكايت مرا به ياد داستاني از شيخ‌صفي‌الدين اردبيلي مي‌اندازد كه در ذيل نوشته‌ام:
اين حكايت مرا به ياد داستاني از شيخ‌صفي‌الدين اردبيلي مي‌اندازد كه در ذيل نوشته‌ام:
درويشي به در خانه‌ي بخيلي رفت و از او چيزي خواست.
بخيل از درون خانه آواز داد كه اي درويش فردا بيا كه جمعي از دوستان را مهمان خواهم كرد ، تا تو را نصيب كامل دهم.
درويش گفت: امروز آنقدر نان بده كه به فردا برسم ، فردا نيز خواهم آمد.!!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر