۱۳۸۸ مهر ۲, پنجشنبه

حكايتي نه چندان قشنگ از يك شهرقشنگ

توي اين شهرقشنگ ، در زير مجموعه‌ي يكي از ادارات آن، بواسطه مرور زمان و استهلاك ، نياز به تعميرات ساختماني و رنگ‌آميزي ديده شد كه با همت و تلاش مسئول آن مجموعه و صد البته با استفاده از منابع مردمي هزينه‌ي لازم تامين و سپس تعميرات مورد نياز صورت گرفت و در و ديوار آنجا نيز نقاشي و نونوار گرديد.

هنوز چندي از اين قضيه نگذشته بود كه از سوي مسئولين اداره محترم دستوري به آن مجموعه ارسال گرديد كه: "شما از رنگ سبز براي رنگ‌آميزي استفاده كرده ايد! از آنجايي كه اين رنگ مناسبي نيست!!! لازم است نسبت به تغيير رنگ در و ديوارها و استفاده از رنگ ديگري غير سبز، اقدام عاجل فرمائيد."

لذا اجباراً (دستور مقام مافوق است و لازم‌الاجرا) با صرف هزينه‌ي مجدد اين امر انجام پذيرفت. تا اينجا در ظاهر مشكلي نيست چون به هرحال مسئولند و صاحب اختيار و حكماً بهتر از ديگران تشخيص مي‌دهند و غيره ، اما... اما چيزي كه قابل درك نيست اين هست كه همچنان مسئولين آن اداره‌ي محترم، در آن شهرقشنگ، بر سربرگ نامه‌هاي اداريشان مي‌نويسند : "سال اصلاح الگوي مصرف گرامي باد"

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر