بانك ملت يا بانك ذِلّت!!!؟؟؟
با تعدادي از دوستان در حال گپ و گفتگو بوديم و از مشكلي كه بر اثر سهل‌انگاري يكي از متصديان باجه‌ي بانك تجارت برايم به وجود آمده و مبلغ ۴۰۰هزارتومان به مدت 1 ماه به حسابم واريز نشده و در حساب بانك بوده تعريف مي‌كردم كه كه يكي ديگر از همكاران ماجرايي از بانك ملت نقل كرد به اين مضمون كه : از طرف اداره آموزش و پرورش براي دريافت مبلغ پانصدهزارتومان وام قرض‌الحسنه به يكي از شعب بانك ملت معرفي شدم ، پس از مراجعه به بانك جهت تكميل پرونده در كمال تعجب ديدم كه داشتن دوتا ضامن كارمند را الزامي اعلام كرده‌اند ، پس از اينكه به مسئول مربوطه گفتم در مدارك من گواهي كسرحقوق وجود دارد كه در صورت اعلام بانك اداره آموزش‌وپرورش متعهد گرديده اقساط را از حقوق من كسر و به حساب بانك واريز كند و در نتيجه لزومي به داشتن ضامن آنهم ۲تا ضامن كارمند! براي مبلغ ۵۰۰هزارتومان نمي‌باشد.
كارمند مربوطه حتي زحمت اينكه سرش را بلند كند را هم بخودش نداد و گفت : قانونه و اگر نمي‌خواي وام نگير. - من هم كه از اين بي‌منطقي و برخورد توهين‌آميز ناراحت شده بودم از خير وام گذشتم و از بانك آمدم بيرون تا بيش از اين در معرض تكريم ارباب رجوع از نوع بانكي آن قرار نگيرم.
به راستي بانكهاي محترم كه براي ۵۰۰هزار تومان وام اينقدر سخت‌گيري مي‌كنند آيا براي وام‌هاي سنگين با مبالغ ميلياردي هم همينگونه عمل كرده اند؟ اگر اين سخت‌گيري آنجا هم وجود داشته پس چرا بانكها با حجم سنگين معوقات وصول نشده مواجه‌اند؟ (بنا بر گزارش سازمان بازرسی کل کشور میزان مطالبات وصول نشده بانکها تا سال ۱۳۸۶ برابر با ۱۱۲هزارمیلیارد ریال بوده است.)
اينجاست كه به نظر مي‌رسد بهتر است نام بانكها را به بانك ذِلّت – بانك فضاحت – و ديگر عناوين تغيير دهيم تا با عملكردشان تناسب داشته باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر